Waarom solo reizen? Door alleen met jezelf te leven en te reizen, komt alles waarvan je dacht dat je het nodig had en alles waar je een idee, beeld of mening over had in een ander perspectief te staan. Je gaat terug naar de basis, naar de kern. Je gaat terug naar wie je werkelijk bent. En je kunt dan ook niemand anders meer zijn dan jouw echte, authentieke jij. Dat klinkt misschien zweverig, maar er zijn weinig dingen die je zo in jezelf laten landen en doen aarden als alleen reizen.

Lees ook: 

→ SOLO REIZEN VOOR BEGINNERS | 10x tips & tricks voor je (eerste) soloreis

→ SOLO REIZEN | Waarom je als vrouw écht een keer alleen moet reizen + 9 tips!

 

 

WAAROM IEDEREEN EEN KEER ZOU MOETEN SOLO REIZEN

Alleen reizen is de meest ultieme beproeving die je jezelf kunt geven

Als je me vroeger verteld had dat ik later in m’n eentje de wereld over zou reizen, dan zou ik je keihard uitgelachen hebben. Ik zou me er letterlijk niets bij hebben kunnen voorstellen. Ik kom tijdens m’n reizen vaak mensen tegen die geïnspireerd zijn door een avontuurlijke opa door wie ze zijn geïnspireerd, maar er is niemand in mijn omgeving die het ooit in z’n hoofd heeft gehaald om op wereldreis te gaan, laat staan in zijn of haar eentje.

Mijn ouders waren zo honkvast als een boomstronk en langer dan een weekje op vakantie gingen we nooit. Bovendien kwamen we niet verder dan Duitsland en Oostenrijk, laat staan dat we echt op reis gingen. En zeker toen mijn vader ziek werd en overleed was er nauwelijks ruimte voor vakanties. Het is me dus allesbehalve met de paplepel ingegoten. Van wie ik dat dan heb? Van mezelf, I guess.

Toen ik rond m’n zestiende van een vriendinnetje hoorde over de hotelschool en dat je vanuit die opleiding stage kon lopen in het buitenland, zelfs ver buiten Europa, gebeurde er iets in mij. Ik wist meteen: dat wil ik. Dat is van mij. Opeens besefte ik dat ik ernaar snakte om de wereld te ontdekken en ik snapte ook ineens waarom ik me in het ieniemienie dorpje waarin ik was opgegroeid en destijds nog woonde me soms zo niet op m’n plek voelde.

 

De eerste keer alleen op reis

Ik zag die hotelopleiding toen als de enige mogelijkheid en kans om de wijde wereld in te kunnen trekken; dat ik ook viergangendiners moest koken nam ik voor lief. Ik had een missie en ging daar regelrecht op af. Toen ik twintig was ging ik eindelijk: vijf maanden stage lopen op Curaçao. Last minute gingen er nog twee klasgenoten mee, maar tijdens al die maanden was ik on my own.

En dat was werkelijk verschrikkelijk. Het was totaal anders dan ik me had voorgesteld. In plaats van zonnebaden op een zonovergoten strand vol wuivende palmbomen, moest ik veertig uur in de week werken. Ik was nog nooit in mijn leven alleen geweest en moest opeens álles zelf regelen en had niets of niemand om op terug te vallen. Ik voelde me zwaar ellendig, maar ik ging er doorheen en overcame het. En legde er een firme fundering voor de rest van mijn leven.

 

Emigreren in mijn eentje

Een jaar later –  ik was pas 21 – emigreerde ik zelfs naar het eiland en bleef er in totaal vijf jaar wonen. Ik deed er een vervolgstudie, leerde talen en integreerde in een vreemde cultuur en zo groeide mijn wereldbeeld, mijn leven, mijn zelfbeeld en ik zelf. Ik had destijds weliswaar een relatie en woonde zelfs samen, maar stond er in de basis wel alleen voor.

In die tijd kwam ik ook voor het eerst in Zuid-Amerika en hoewel ik er voornamelijk op schoonfamiliebezoek was en ik daardoor m’n wens om meer van het continent te ontdekken onderdrukte, is er altijd een waakvlammetje in me aan gebleven. Eenmaal terug in Nederland maakte ik allerlei hobbels mee en toen ik na twee jaar weer enigszins was geland besloot ik: ik ga op reis!

Mijn eerste soloreis was naar Costa Rica. Hoewel het wel een béétje valsspelen was, want een kennis van mij woonde er en ik overnachtte drie weken bij haar thuis, maar ik ging er wel in m’n eentje op pad wat ik allemaal zelf regelde. Ik maakte van alles mee; van een ziplinen door de jungle tot het verliezen van m’n creditcard. Ik kwam erachter dat alles uiteindelijk wel weer goed komt, maar vooral dat ik daar zelf voor zorgde.

Alleen op reis in Costa Rica

 

Solo reizen

Solo reizen betekent niet alleen dat je zelfstandig en zelfredzaam wordt, maar ook dat de opvatting die je daar over had anders wordt. Dacht je voorheen dat volwassen zijn te maken had met het hebben van een relatie, een koophuis en een vaste baan en daar de verantwoordelijkheid voor dragen, solo de wereld over reizen doet je beseffen dat jij de eerste schakel in je leven en in het grotere geheel bent en dat dat (jijzelf dus) je échte verantwoordelijkheid is. Niet dat wat je in je externe omgeving creëert, maar juist dat wat binnenin jezelf bestaat.

Wanneer je solo reist ontdek je niet alleen de wereld waarop we leven, maar ook de wereld binnenin jezelf. Alles wat er tijdens een soloreis in jezelf ontstaat was er altijd al en die eigenschappen blijven bestaan, ook wanneer je weer thuis bent en je in allerlei dagelijkse situaties belandt. Het zit namelijk allemaal al in je en er is niets buiten jouzelf dat je kan geven wat je zoekt of op een bepaald moment denkt nodig te hebben. Die eigenschappen waren altijd al wezenlijk aanwezig in jouzelf, je was alleen nooit eerder in situaties gekomen waarin je ze hebt ontdekt.

Doordat je je door zoveel situaties heen slaat die je nooit zou hebben meegemaakt als je thuis op de bank of op kantoor achter je computer was blijven zitten, leer je op te komen voor jezelf en krijg je enorm veel zelfrespect. Je leert je eigen gezelschap te waarderen en leuk te vinden, je creëert een band en connectie met jezelf doordat je beter leert te voelen wat er in jezelf omgaat. Er is geen ruis of afleiding; er is niets dat van buitenaf jouw aandacht vraagt. Het is slechts jij en de plek waar je bent en die kun je helemaal in je opnemen zoals jij dat wilt en voelt.

Solo reizen in Mexico

Alleen in Patagonië in Argentinië

 

Waarom solo reizen?

Dat gezegd hebbende: je leven zoals je het kende wordt waarschijnlijk niet meer zoals het was voordat je in je eentje ging reizen. In je thuishaven verandert niet zoveel wanneer je weg bent, maar met jouzelf des te meer. Als je terugkomt van een soloreis zul je merken dat het lijkt alsof je niet bent weggeweest, maar tegelijkertijd voelt dat heel tegenstrijdig met alles wat je hebt meegemaakt, waar vervolgens niemand van je thuishaven bij was.

Je kunt je ervaringen niet echt met iemand delen, niemand zal helemaal begrijpen wat je bedoelt als je vertelt over die berg die je beklom, die geweldige snorkeltoer of die leuke vent met wie je een onstuimige nacht had. En dat kan ervoor zorgen dat je niet meer helemaal verbonden voelt met de omgeving waarin je je altijd thuis en comfortabel hebt gevoeld. Maar dat is OK. Het betekent dat je bent gegroeid, dat je meer jezelf bent geworden dan je had kunnen worden als je niet was gegaan. En laat dat nou precies de bedoeling van het leven zijn. Groei.

“Alles wat jij wil, wil ook iets van jou.”

Backpacken door Thailand

Solo reizen door Vietnam

 


Waarom je zou moeten solo reizen

Wil jij ook graag alleen op reis? Maar weet je niet of je durft?
En
 heb je geen idee waar naar toe?
Of waar je moet beginnen?
Zou je graag in je eentje gaan backpacken, maar hoe dan? En waar dan? En wanneer?
Ben je besluiteloos en twijfel je?

Ik help je!

Plan je 1 op 1 sessie in en ik help je met het vormgeven van je soloreis. Bestemmingen, tips, inspiratie, alles. Hieronder vind je mijn agenda waar je rechtstreeks je videocall boekt.

voor maar €37 incl. BTW

Ik spreek je gauw!


 

 

Meer inspiratie over solo reizen? Lees ook:

 

ALLES OVER SOLO REIZEN

Share via
Copy link
Powered by Social Snap