Het moeilijkste, meest consumerende en tijdrovende aan solo reizen is niet het bepalen van je bestemming, het uitstippelen van de route, bepalen welke spullen je meeneemt of hoeveel geld je aan je reist wilt uitgeven. Het is ook niet het onderweg zijn, niet het rondreizen, niet het ad hoc beslissingen moeten nemen of jezelf uit penibele situaties redden. Nee. Het aller moeilijkste aan het hele proces van solo reizen is heel verrassend en misschien zelfs wel onlogisch: besluiten om te gaan.

Lees ook:

→ Waarom iedereen een keer zou moeten solo reizen

→ 10x tips & tricks voor je (eerste) soloreis

 

 

SOLO REIZEN: BESLUITEN OM TE GAAN

In het kader van het e-book over solo reizen dat ik aan het schrijven ben, plaats ik hier alvast wat voorproefjes op wat er gaat komen. Dit is een deel van deel twee en gaat over besluiten om te gaan solo reizen (lees hier deel één over waarom je zou moeten solo reizen). Nu kan ik roeptoeteren dat het allemaal heel gemakkelijk is, maar feit is dat alleen op reis gaan super spannend is. Elke keer weer en zéker als het de eerste keer is. Ook al voel je diep van binnen dat dit is wat je wil, toch is het vaak moeilijk die knoop door te hakken.

Nog moeilijker is het wanneer je eigenlijk niet per se alleen op reis wil, maar je het toch overweegt omdat er bijvoorbeeld niemand is die met je mee wil. Want hoe zonde is het om een droomreis of gewoon een verdiende vakantie van iemand anders te laten afhangen. Als jij dat ene land wil ontdekken of een weekje tot rust wil komen, dan kun je dat ook prima in je eentje. Ergens van binnen weet je dat heus, maar hoe besluit je nou dat je het echt gaat doen en dat ticket gaat boeken? Hoe kom je over die hobbel heen?

 

Stap 1 Solo reizen, besluiten om te gaan:
Face your fears

“Don’t be pushed around by the fears in your mind. Be led by the dreams in your heart.”

Eerlijk is eerlijk: er zijn maar weinig weldenkende mensen die zonder blikken of blozen een vliegticket naar de andere kant van de wereld boeken. Dat is spannend. Dat is eng. Dat is het voor iedereen. Dat vind ik zelf ook nog steeds. Het is helemaal OK om dat eng te vinden. Heel normaal zelfs. En terecht. Angst is er niet voor niets; laat het er gewoon zijn. Ga er niet tegenin maar ga er ‘in’. Doorvoel het.

Angst is vervelend, maar heeft wel een functie; het is er simpelweg om je te beschermen. Het zit in je hoofd, is er op welke manier dan ook in gekomen (door meningen van anderen, door gebeurtenissen uit je verleden) en het weerhoudt je ervan om in zeven sloten tegelijk te lopen. Op zich goed, maar het houdt je tegelijkertijd tegen om je hart te volgen. De ‘ja-maars’ en ‘wat-alsen’ zijn reacties van je hoofd op wat je in je binnenste voelt en zijn vaak zo sterk dat je, hoezeer je iets misschien ook voelt, toch niet durft te kiezen. En dat is zonde!

Als je voelt dat je het avontuur wilt aangaan, dan is dat een teken van je innerlijke stem, je hart, je ziel. En die stem ben jijzelf, je hoogste zelf en je mag erop vertrouwen dat zij altijd weet wat het beste voor je is. Dat wat je voelt voel je niet voor niets. Dat wat aan je trekt wil iets van jou. Je mag daarnaar luisteren. Zonder angst en met vertrouwen.

 

Angst is vrees voor iets wat nog niet gebeurd is

Misschien helpt het om op deze manier je angst in de ogen te kijken: angst is de vrees voor iets wat nog niet gebeurd is en misschien wel nooit gaat gebeuren, maar misschien ook wel. Je bent niet zozeer bang voor hetgeen er wel of niet gebeurt of kan gebeuren, maar meer voor het NIET WETEN wat er gaat gebeuren. De onzekerheid.

Het gaat dan niet zozeer om het gevaar zelf, het gaat dan om je GEDACHTE aan gevaar. Je creëert voor jezelf een werkelijkheid, een realiteit die niet echt is. Je gedachten zijn een projectie op iets in de toekomst, maar je weet helemaal niet wat er in die toekomst gaat gebeuren. Sterker nog, de toekomst bestaat niet eens. Niet nu. De toekomst zoals je hem voor je ziet bestaat alleen in je gedachten en die gedachten zijn het enige wat er over de toekomst bestaat.

Het enige dat er is, is het nu. En in het nu heb je die gedachten over de toekomst. Het is heel belangrijk om je realiseren dat de toekomst een illusie is en niet echt is. Hou daarom je aandacht in het hier en nu, dicht bij jezelf, zéker als je een grote knoop gaat doorhakken. Wie ben je zonder die gedachten over de toekomst? Wat voel je als je aan reizen denkt? En waarom wil je ook alweer zo graag alleen op reis? Hou je vast aan die sparkle in je hart en niet aan de boundaries in je hoofd. Voel je hem?

 

Maar dat toekomstige moment gaat heus komen

Dat gezegd hebbende, dat toekomstige moment waarover je nu denkt gaat heus komen. Maar nu kun je alleen maar gissen hoe dat moment eruit gaat zien. En ik kan je vertellen: dingen gaan bijna altijd anders dan hoe je ze in gedachten had. In goede en minder goede zin. En dat is precies zoals het zou moeten zijn. Ik zag laatst dat iemand schreef: De toekomst is niet voor ons om al te zien. Where would be the fun in that?

Er valt niets te plannen, het leven valt niet uit te stippelen en dat is ook helemaal niet de bedoeling. Alles komt zoals het komt en is zoals het is. Het is belangrijk om vertrouwen te hebben in jezelf en in wat er op je pad komt. Dat alles gebeurt om je iets te brengen, om van te leren en van te groeien. Als je leeft volgens een strak plan in je hoofd loop je je leven mis; het gaat erom dat je dat loslaat en vertrouwt op jezelf. En dat op de momenten waarop het zover is, je heus weet wat je moet doen.

 

Stap 2 Solo reizen, besluiten om te gaan:
Overwin je angst en onzekerheid

Ik ben zo’n irritant persoon die altijd positief is en nooit beren op de weg ziet. Rasoptimisme is my middle name en dan geloof ik ook nog eens volwaardig in de goedheid van de mens en diezelfde mens heeft mij op allerlei plekken op deze aard meerdere keren bewezen inderdaad te goeder trouw te zijn. Ik raak niet snel in paniek, kan goed relativeren en heb altijd vertrouwen in een goede afloop. Op welke manier dan ook. Want als iets niet bedoeling zou zijn, dan was het wel anders.

Maar toch kom ik soms in situaties terecht waar ik liever niet was en waarvan ik op dat moment denk: hoe ben ik hier in hemelsnaam in terecht gekomen? Zo stond ik zowel in Thailand als Vietnam eens om vier uur ’s nachts met ál mijn spullen helemaal alleen op straat, kon ik in Costa Rica niet bij mijn geld doordat ik mijn pinpas en creditcard verloor, miste ik in Londen ooit mijn vlucht en werd ik in Colombia en Guatemala opgelicht. Als je avontuur vraagt, zul je avontuur krijgen en dat is soms heel moeilijk. Zwaar. Maar het komt goed. Altijd. Heus.

Het is juist wat reizen zo leuk maakt. Het geeft je zoveel, je leert ervan en je komt weer een stapje dichterbij jezelf. Dat je bijvoorbeeld zelf in de hand hebt hoe je met een situatie omgaat. Niets is ooit het einde van de wereld, er komt altijd een oplossing, ook al lijkt het op het moment waarop het gebeurt misschien niet zo. En als het dan voorbij is, voel je je een ongelooflijke badass.

“So far you’ve survived 100% of your worst days. You’re doing great!”

 

Toen ik om vier uur ’s nachts alleen in Hanoi op straat stond…

Toen ik bepakt en bezakt in de regen om vier uur ’s nachts in Hanoi op straat stond wist ik oprecht even niet wat te doen. Ik snakte naar een bed, maar dat was zo ver weg dat ik de gedachte eraan meteen uit m’n hoofd zette. Ik besloot heen en weer te lopen en zag verderop wat mensen op een terrasje zitten. Mocht ik geen bed vinden, dan zou ik me bij hen aansluiten tot het licht werd. Ik klopte aan bij wat hostels, maar nergens was er plek. Toen ik voor de laatste keer door de straat liep terwijl ik eigenlijk de moed al had opgegeven zag ik opeens iemand uit een gebouw komen.

Ik snelde ernaar toe en glipte naar binnen. Het bleek een hotel te zijn, de receptionist was nogal verbaasd dat ik zo laat (of juist vroeg) aan z’n balie stond, maar het allerbelangrijst was: hij had een kamer voor me! Pas op dat moment durfde ik m’n wens naar een bed toe te laten, waarop ik instantly werd overvallen door moeheid en een half uur later – het was inmiddels zes uur ’s ochtends – doezelde ik in de allerfijnste slaap die ik ooit heb gehad.

Dit verhaal en zoveel andere verhalen die ik meemaakte zijn de dingen die me het meest bijblijven. Zij maken m’n reis, zij maken het leuk, zij maken het avontuur. Bovendien zijn juist die momenten waarop je helemaal alleen op jezelf aangewezen bent aan de andere kant van de wereld de momenten waarin je sprongen maakt. Waarin je leert, groeit, evolueert. Ik kan er even geen andere woorden voor vinden om het uit te drukken.

 

Wil je ook solo reizen?

Maar heb je geen idee waar naar toe? Of waar je moet beginnen? Zou je graag in je eentje gaan backpacken, maar hoe dan? En waar dan? En wanneer? Ben je besluiteloos en aan het twijfelen over alles?

Ik help je!

Plan je 1 op 1 sessie in en ik help je met het vormgeven van je soloreis. Bestemmingen, tips, inspiratie, alles. Hieronder vind je mijn agenda waar je rechtstreeks je videocall boekt.

voor maar €37 incl. BTW

Ik spreek je gauw!

 

 

Meer over solo reizen? Lees ook:

ALLES OVER SOLO REIZEN

Share via
Copy link
Powered by Social Snap