De man doet de deur iets verder open, zodat ik naar binnen kan. Er komt meteen een vrouw naar me toe van wie ik al weet dat ze Maria heet, omdat ik dat in de recensies op Booking.com had gelezen. Zij is de eigenaar van deze Bed & Breakfast, waar ik net minstens een uur naar heb gezocht. Ik wilde graag eens bij mensen thuis slapen tijdens mijn roadtrip door Toscane en dit was de perfecte gelegenheid.
B&B Campomaggio Due in Pistoia: Boek hier je kamer via Booking.com
BIJZONDERE REISERVARING: BIJ MENSEN THUIS SLAPEN
Logeren bij Maria in Pistoia tijdens mijn roadtrip Toscane
Tijdens het zoeken heb ik haar vervloekt. Ook al reed ik door prachtige bergen en door pittoreske dorpjes in deze prachtige omgeving van het Italiaanse Pistoia, ik kon het niet uitstaan dat ik de B&B niet kon vinden. Een bordje met de naam van het complex en een pijltje langs de weg deed me geloven dat ik verder moest rijden, maar nadat ik tien keer dezelfde weg op en neer reed en twee keer heb gevraagd aan nauwelijks Engels sprekende locals, kwam ik er achter dat het grijze, oude huisje achter het bordje, toch echt de plek is waar ik vannacht zal slapen.
De stress vergeet ik meteen als ik door haar vriendelijk word begroet en onthaald. Ik kijk rond. Een stenen trap die naar boven leidt met daaronder een bureautje met een logootje van Booking.com, dat verraadt dat dit schattige huisje een bedrijfje is. Zonder het bureau voelt het letterlijk alsof ik een nachtje kom logeren, letterlijk bij mensen thuis slapen. Achter de trap een rechthoekige eettafel met een volle fruitschaal, met daarachter een klein, bruin, volgepakt keukentje.
Ze neemt mijn tas aan en samen zetten we hem op de grond. Ze herhaalt wel honderd keer dat haar Engels slecht is en verontschuldigt zich. Allemaal in het Italiaans. Ik zeg haar dat het geen probleem is en vertel haar meteen dat ik Spaans spreek. Misschien helpt het in onze communicatie? Ze lacht en begrijpt wat ik zeg. Haar man is Braziliaans, zegt ze, en spreekt als vanzelf Portugees. Ja joh, denk ik, laten we er nog een taal bij halen.
Ze leidt me naar de keuken
Ze leidt me naar de keuken. Langs de eethoek met een ongedekte tafel, hoge raampjes waar beeldjes voor staan, een vitrinekast vol met servies en een glimp naar de woonkamer waar de televisie aan staat. Doordat de raampjes klein zijn, is er weinig licht; in het gedeelte bij de voordeur is het het lichtst. Het keukentje is klein en ontzettend knus. Er liggen kersen op haar aanrecht. Net geplukt, zegt ze. Van de kersenboom in haar tuin. Of ik er een paar wil. Heerlijk, denk ik.
Ze schenkt een glas sap voor me in en we nemen plaats aan de eettafel. Ze probeert me uit te leggen wat ik in Pistoia moet gaan zien en bezoeken. Op een plattegrond geeft ze aan waar ik gratis kan parkeren en wat de mooiste bezienswaardigheden zijn. Ik krijg zin om te gaan. Als ik mijn sapje op heb, leidt ze me naar boven, naar de kamer waar ik die nacht mag slapen. Er tegenover de badkamer, die – waar ik die avond achter kom – ook door henzelf wordt gebruikt.
In Pistoia zelf is die dag niet veel te beleven. Ik blijf niet zo heel lang en ben al gauw weer ‘thuis’. Maria vraagt meteen hoe ik het vond, of ik de ondergrondse gangen heb bezocht, die ze me aangeraden had en of ik wel gegeten heb. Als ik nee had geantwoord, had ze binnen no time een bord eten voor me gemaakt. Maar ik heb wel al gegeten. Een overheerlijke spaghetti zelfs. We kletsen nog wat en dan ga ik naar boven. De ochtend spendeerde ik aan struinen door Lucca, rond de middag ging ik in de auto richting dit mooie, bijzondere plekje en daarna struinde ik door Pistoia. Ik ben kapót. Hoewel ik vind dat ik dat eigenlijk niet mag zeggen als ik op reis ben. Iets met een luxeprobleem.
Ik slaap die nacht als een roosje
Die nacht slaap ik als een roosje in mijn eenpersoonsbed. Het voelt ontzettend bijzonder om bij deze mensen, die mijn ouders hadden kunnen zijn, terwijl ik zelf geen ouders meer heb, te logeren. Alsof ik weer even kind ben en inderdaad bij mijn ouders thuis slaap. Ook al ben ik in een ander land, bij mensen die me nauwelijks verstaan en heb ik met de man nauwelijks een woord gewisseld, het voelt een beetje als thuis.
De volgende ochtend vind ik het oprecht jammer dat ik weer wegga. Het ontbijt dat Maria me voorschotelt, zou ik in een week nog niet eens op krijgen. Van broodjes tot beleg, jam, yoghurt, muesli, twee soorten sap, niet te pruimen koffie, aan alles is gedacht. Ik ben inmiddels weer op ‘mijn’ kamer als ze me roept. Zo bekend. Mijn naam die geroepen wordt. De naam die mijn ouders mij hebben gegeven.
Ik doe de deur open. Dat ze weggaan, zegt ze. Naar de stad, want ze heeft een controle in het ziekenhuis. Niets om je zorgen om te maken, zegt ze. Joh, dat ik dat allemaal versta, denk ik. Als ik een maand in Italië zou zijn, zou ik binnen no time Italiaans kunnen, denk ik. Ik hou haar tegen. “Quiero sacar una foto de nosotras!” roep ik. Dat ik eerst een foto wil maken van ons. In het Spaans en ze snapt het. We gaan naar buiten en poseren voor de camera. Haar man maakt de foto. Ik ben zo blij als een kind.
Ze vertrekken en ik loop weer naar binnen
Ze vertrekken. Ik loop weer naar binnen. Kleed me aan, pak mijn tas in, controleer de badkamer of ik alles heb en trek dan de deur achter me dicht. Loop nog om het huis om foto’s te maken van dit twee eeuwenoude huis en het fijne tuintje. Wat een mooi plekje om te wonen en wat een voorrecht om hier een nachtje te mogen slapen. Ik app de foto van Maria en mij meteen naar mijn familie. Ze vinden het geweldig.
En dat vind ik ook.
→ Overnachten bij Maria in Campomaggio Due? Boek je kamer via Booking.com
Dit artikel bevat een affiliatelink.
Meer Toscane/Italië en bijzondere reisverhalen? Lees ook:
- Van citytrip tot strand: Moeder-dochter trips
- Under the Tuscan sun: roadtrip door Toscane
- Toscane: 7x ancient history in lieflijk Lucca
- Florence, waar de Renaissance weer tot leven komt
- Knus en ruig: de vijf kleurige dorpjes van de Cinque Terre
- 5x hoogtepunten Ligurië: Italiaanse Rivièra op haar best
- Het Comomeer in Italië: 3x de leukste plaatsjes
- Milaan: 6x hoogtepunten voor je stedentrip
- Wandelen bij de Drei Zinnen, drie bergmassieven in de Dolomieten
- De Amalfikust: de mooiste plekken en things to do
- Puglia: 8x de mooiste plekken in de hak van de Italiaanse laars
- Roadtrip Zuid-Italië: van de Amalfikust naar Puglia
- Heerlijk Sicilië: dit zijn 8x hoogtepunten
- De mooiste steden Italië: 10x inspiratie voor je stedentrip
Hi Kim, ben begonnen met je verhalen te lezen, je schrijft erg leuk en makkelijk te lezen. Ik blijf je volgen. Vaok
Hi Kim, ik hebt begonnen met je verhalen, zeer interssant, leuk en makkelijk te lezen. Zeker je beroep van maken?.
Groet Ria, collega voek
Hi Ria, dank je wel! Voek heeft me in ieder geval gebracht dat ik nu weet dat dit is wat ik moet doen. Hopelijk kom je vaker lezen!
Hoi Kim,
Prachtig om je verhalen te lezen.
Meid geniet van je trip.
Wat lief, Jolande. Dank je wel!