Ja! Lang leve het nomadenleven! Al sinds 2018 leef ik nomadisch. Nomadisch? Nee, ik trek niet met een groep mensen gesluierd door een woestijn of wat je misschien nu ook denkt, ik ben wat je noemt een moderne nomade. Een digitale nomade. In 2018 verkocht ik mijn huis en spullen, zegde mijn baan op en ging op reis. Ik wist meteen: dit is mijn nieuwe leven en ik ga nooit meer terug naar het stramien. Ik bouwde een online business dat helemaal vanuit mij en purpose is ontstaan en doe mijn werk nu volledig remote. Waardoor ik dus overal ter wereld kan wonen en werken.
Waarom ik als digital nomad een appartement heb gekocht
En dat werkte jarenlang op en top. Want als je geen vaste verblijfsplek hebt, heb je daar ook geen omkijken naar. En dat vond (en vind ik nog steeds) ik heerlijk. Toen ik de keuze maakte om mijn huis te verkopen vond ik het súperspannend (want help! Ik heb straks geen huis meer!), maar het is het beste wat ik ooit had kunnen doen. Het gevoel van vrijheid, zorgeloos zijn en kunnen gaan en staan waar ik wil is echt priceless.
Waar ik vroeger dacht dat volwassen zijn te maken had met het hebben van een huis met een tuin en een stationwagen voor de deur, weet ik nu dat echte volwassenheid daar niet zoveel mee te maken heeft. Volwassenheid is de ontwikkeling in jezelf en hoe kun je jezelf beter ontwikkelen dan helemaal volledig op jezelf aangewezen te zijn? Alleen de wereld over. Helemaal geaard in jezelf tot in je diepste kern. Ik ben ervoor geboren om zo te leven. En wanneer je reist, onderweg bent, mensen ontmoet, de meest bizarre ervaringen opdoet, dan kom je thuis in jezelf. Klinkt zweverig? Jep. Maar het is zó waar. M’n anker zit in mij en niet in een paar bakstenen.
Waarom ik dan tóch na vijf jaar een appartement heb gekocht? Welnu, daar zijn drie redenen voor:
- Een plek voor mezelf wanneer ik in Nederland ben (en dat is toch echt best vaak)
- Een verdienmodel door te verhuren wanneer ik er zelf niet ben
- Mijn pensioen!
#1 Een plek voor mezelf wanneer ik in Nederland ben, een uitvalsbasis
Ondanks dat ik nomadisch leef ben ik toch best vaak in Nederland. Ik heb namelijk twee kleine nichtjes en die wil ik niet te lang missen. En zij mij ook niet, volgens mij. Dat gaat gewoon niet en dat is een concessie die ik steeds weer doe. Want het liefst woon ik in Spanje en creëer ik mijn uitvalsbasis daar, maar daar kunnen die twee apenkoppen niet zo gemakkelijk komen logeren. Als ze groter worden zal dat misschien veranderen, maar voorlopig is Nederland dus mijn uitvalsbasis.
Het is fijn om een plek te hebben waar ik kan verblijven. Want als je even niet kan reizen doordat er een pandemie de wereld over raast bijvoorbeeld. Of doordat je in zak en as zit omdat je relatie net uit is, er jeugdtrauma naar boven komt en je al blij bent dat je ‘s ochtends je bent kunt uitkomen, zó ellendig voel je je, dan is het fijn dat je niet steeds weer je spullen moet pakken en moet verkassen. Beide ervaringen gebeurden de afgelopen periode en dat was niet fraai. Ik verbleef tijdens die periodes volledig in Nederland en verkaste dus geregeld. Ergens gaf dat ook wel weer een beetje sjeu en reuring, maar of het echt mee hielp in mijn herstel? I don’t know.
Dus daarom: een uitvalsbasis in Nederland voor wanneer ik in Nederland ben. Zo kunnen mijn nichtjes komen logeren, mijn vriendinnen komen wijnen (of koffie drinken) en kan mijn familie ouderwets komen paasbrunchen. Heerlijk!
#2 Een verdienmodel door het appartement te verhuren
Er ging heel wat vooraf aan de koop van dit appartement. Mijn eerste idee was namelijk om een vakantiehuisje of een tiny house te kopen. Off grid, in de buitenlucht. Het idee van een vakantiehuis is om het te verhuren (dat moet zelfs, of in ieder geval: je mag er niet zelf permanent wonen) en dat was de allerbelangrijkste factor voor mij in het kopen van vastgoed. Ik hoefde er namelijk zelf natuurlijk niet permanent te wonen en als ik zou verhuren, leverde dat een leuk bedrag op.
Maar het liep anders. Omdat ik niet genoeg financiële middelen heb om zo even zo’n huisje te kopen, moest ik financieren. En dat lieve mensen, heeft nogal wat voeten in aarde. Want een recreatiewoning financieren is totaal anders dan het financieren van een gewoon huis en lang verhaal kort: dat lukte dus niet. De prijzen stegen elke dag een beetje meer, dus het werd steeds moeilijker. Ik bood op twee vakantiehuisjes, beide werden geaccepteerd, maar in beide gevallen kreeg ik de financiering niet rond. Ik werd er best een beetje depressief van.
Ondertussen zat ik steeds vaker te kijken naar het kopen van een appartement. Ik had drie eisen: 1. Het moest af zijn. Ik wilde er geen gedoe mee en het moest meteen bewoonbaar zijn. 2. Het moest gemakkelijk te verhuren zijn qua locatie en inrichting/faciliteiten, etc. en bovendien in de buurt zijn van mijn familie (zodat mijn nichtjes kunnen komen logeren, dat snap je) en 3. Het moest onder de twee ton zijn. En natuurlijk een vierde: het moest goed voelen. Twee keer deed ik een bod dat werd afgewezen en bij het derde bod was het raak. Mijn huidige appartement voldeed aan alle eisen.
Hier vind je mijn Huisje Hengelo op AirBnB
#3 Mijn pensioen
Vastgoed wordt doorgaans steeds meer waard. Zo werden in de jaren ’70 en ’80 huizen gebouwd voor honderdduizend gulden. Inmiddels gaan die huizen voor 250.000 euro over de toonbank en vaak nog wel meer. Da’s meer dan een half miljoen in guldens en dus meer dan vijf keer zoveel. Nu weet je natuurlijk nooit wat de huizenmarkt doet en wat je kunt verwachten, maar over het algemeen wordt alles steeds duurder en dus ook de huizen. Wanneer ik 70 ben is dit appartement afbetaald (en als ik het verhuur, betaalt mijn verhuurder het appartement af) en is het in waarde gestegen.
Tegen die tijd moet ik natuurlijk wel ergens wonen, maar grote kans dat ik dan met mijn snufferd onder de Spaanse zon zit.
En daarom. Daarom kocht ik toch weer een appartement. En leef ik ondertussen heus nog lekker nomadisch. Zo was ik in 2023 in Zuid-Afrika, woonde ik twee maanden in Valencia, was ik drie maanden in Nederland, was ik in Zweden en woonde ik daarna nóg een maandje in Valencia. Het appartement heeft de eerste huurder al mogen verwelkomen en de tweede komt ook al bijna. het plan werkt!
TIP van Flip: Als je een baan hebt, koop een huis! Of je er nou zelf wel of niet gaat wonen, maakt niet uit. Investeer in vastgoed zodra je kunt! Ook als je net als ik nomadisch wil leven of al leeft, het is écht een goed idee om iets van vastgoed te bezitten. Ja, het is vervelend dat je er achter aan moet en ja, ik ben blij dat ik dat járen niet heb gehad. Maar toch, toen ik in 2018 mijn toenmalige huis verkocht had ik misschien beter eerst een vakantiewoning of appartement kunnen kopen, het moeten verhuren en dán pas gaan reizen. Ik had toen echter een totaal andere money mindset dan nu en ik begreep er toen eigenlijk ook gewoon niet zoveel van (ondanks dat ik jaren bij een bank had gewerkt).
Ik dacht altijd dat investeren in vastgoed voor rijke mannen in strakke pakken was. Maar dat is niet zo. Investeren in vastgoed is voor iedereen. En… als ik op mijn 25e zelfs al was begonnen, zou nu de looptijd van mijn hypotheek al voor de helft verstreken zijn. Just saying.
Meer over ondernemen? Lees ook:
- VERDIENMODELLEN | Ik heb er meerdere! Dit zijn ze
- ONDERNEMEN | Passief inkomen genereren
- BEGINNEN MET ONDERNEMEN | Focus je op deze drie dingen
- SUCCESVOL ONLINE ONDERNEMEN | de succes cyclus
- ONDERNEMEN | 6x valkuilen waardoor je nooit wil online ondernemen (maar niet heus)
- VERDIENMODEL | Een chalet of tiny house: lucratief verdienmodel én een thuis voor digital nomads
- BOEKENTIP | Stoppen met uitstellen – hoe je een winnaarsmentaliteit creëert
- → FREEDOM BOOST: een 1 op 1 videocall waarin ik jou help in het creëren van een vrij leven
