Hoe gezellig het ook is om met een hele groep Petra in Jordanië te bewonderen, terwijl we door de kloof van de stokoude stad wandelen vraag ik me steeds af hoe ik het zou ervaren als ik hier alleen zou zijn. Solo reizen is zo ongeveer m’n middle name en dat is niet voor niks. Als ik alleen ben is er geen ruis of afleiding; het is dan just me en de plek die ik bezoek en dat geeft een unieke ervaring en een bijzonder gevoel. Ik zuig dan alles van de plek in me op en kan me zelfs jaren later nog tot in detail van alles herinneren en ik weet dat dat nu anders gaat zijn.

 

 

PETRA JORDANIË BEZOEKEN

Een dag op bezoek bij Wereldwonder Petra + tips!

Die ochtend zie ik de haven van Aqaba wanneer ik het gordijn van m’n hut open schuif. In de verte een heuvel met daarvoor het centrum van de stad. Het is een optie om hier te blijven. Niet zozeer op het schip – hoewel dat heus ook een optie is -, maar in Aqaba. Veel weet ik niet van de stad, maar wat ik wel weet is dat het madness is om voor een paar uurtjes naar Petra af te reizen. Een flink aantal mensen laat zich niet verleiden om aan het gekkenhuis mee te doen.

Maar ik wel. Ik wil naar Petra. Het wereldwonder met eigen ogen aanschouwen. Je kan er met gemak drie dagen doorbrengen heb ik me laten vertellen, maar zoveel tijd heb ik niet. Het leven op een cruiseschip betekent aan de ene kant los zijn van de rest van de wereld, maar aan de andere kant leven volgens vaste tijden. Met vier touringcars vertrekken we vanuit de haven van Aqaba naar Petra en ook al is het maar 125 kilometer, de wegen zijn er niet zoals de A1 in Nederland. We gaan in zo’n twee uur tijd dwars door de superindrukwekkende Wadi Rum woestijn.

Ga je reizen door Jordanië en verschillende bezienswaardigheden bezoeken? Bespaar tijd, geld en moeite met de Jordan Pass.

→ Bestel hier je Jordan Pass

 

 

Petra Jordanië geschiedenis

Maar eerst het verhaal van Petra in Jordanië. De stad werd in 1812 door een Zwitser herontdekt en is in de periode ervoor ruim duizend jaar onbewoond geweest. In het jaar 312 voor Christus werd Petra gesticht als hoofdstad van het toenmalige koninkrijk van de Nabateeërs, een bevolkingsgroep die zich na z’n nomadenbestaan had gevestigd op de plek die wij nu kennen als Jordanië, Syrië, Israël, Egypte en Saudi-Arabië. Petra heette toen Raqmu.

Raqmu was een bloeiende, rijke stad en dat had te maken met de ligging. De handelsroute voor wierook vanuit Jemen naar Perzië, Syrië en de Griekse en Romeinse Rijken ging dwars door de stad en de ligging in het dal en tussen de kloven maakte het lastig bereikbaar en dus goed verdedigbaar. Bovendien was Petra ook een knooppunt voor andere handelsroutes. Zo rond het begin van de jaartelling woonden er zo’n 25.000 mensen in Petra en in het jaar 106 werd Petra veroverd door het Romeinse Rijk. De handelsroutes veranderden, Petra verloor z’n handelspositie en in de achtste eeuw werd de prachtige stad met z’n smalle kloven en fantastische gebouwen door z’n laatste inwoners verlaten.

Maar de kloven, spleten, grotten én overblijfselen van toen zijn er nog steeds. Op de dag van vandaag is Wadi Musa de stad die grenst aan de niet meer bewoonde historische stad Petra. Bij het bezoekerscentrum van Petra komen we die dag met onze vier bussen tegelijkertijd aan, kopen onze kaartjes en krijgen een guide toegewezen die ons wat uitleg over de route en een plattegrond geeft en ons vervolgens in sneltreinvaart door Petra loodst.

 

Siq in Petra (kloof)

Voor wie slecht ter been is staan er ezels en paarden om je door Petra te leiden, maar niemand van ons laat zich overhalen om op de arme beestjes te stappen. Vrijwel niemand van ons is zich echter bewust van het flinke eind dat we moeten wandelen om bij de eerste bezienswaardigheid van Petra te komen. En terwijl we dwars door de Siq wandelen – de enorme kloof of canyon is het ook wel – besef ik dat de route al een bezienswaardigheid op zich is.

De wanden van de grotten zijn aardekleurig, maar veranderen steeds van tint. Dan weer bruinig beige, dan weer oranje-achtig geel en terwijl ik m’n ogen uitkijk en af toe met m’n handen de imposante wanden aanraak, word ik meermaals bijna van m’n sokken gereden door passerende paarden met wagens. De kloof is bizar smal en ondanks dat we in de woestijn in het Midden-Oosten zijn en de zon schijnt is het er verrassend fris. De kloof is namelijk zo smal dat de zon met geen enkel straaltje in de Siq komt.

Onze gids stopt geregeld om van alles uit te leggen, maar ik volg er niet veel van. M’n groep is te groot, er is teveel ruis en op een gegeven moment geef ik het op om nog te luisteren. Hoe aardig en bereidwillig hij ook is, deze paar uurtjes in Petra zijn veel te weinig om Petra écht te kunnen ervaren. Volledig verrast ben ik wanneer ik plots door de spleet van het uiteinde van de kloof een glimp van de Treasury opvang. Een kriebel vliegt door m’n buik en m’n hart gaat sneller kloppen. Dit is hem. Ik ben er!Petra Siq

 

Treasury in Petra (Al Khazneh)

Hoewel ik hem al op heel wat (Instagram)plaatjes voorbij heb zien komen, in het echt is ie nog imposanter en grootser dan ik had verwacht. De Treasury is hét symbool van Petra en dat is niet voor niets. Het gebouw is volledig gehouwen uit de zandstenen natuurlijke wand en z’n naam misleidt misschien een beetje. Treasury betekent namelijk schatkamer, maar in werkelijkheid is het gebouw een graftombe die waarschijnlijk rond 85 en 84 voor Christus uit de rotswand werd gehouwen.

Later kwamen de bedoeïenen (woestijnnomaden) en zij waren ervan overtuigd dat het gebouw gemaakt moest zijn door de Farao van Egypte. De Farao had namelijk nogal veel schatten (treasures) en tijdens zijn achtervolging op het Israëlische volk zou hij het gebouw hebben laten bouwen om zijn schatten in te bewaren. Little did they know, want er klopt niets van, ook al spelen beide verhalen zich misschien gelijktijdig af.

Ik kijk in ieder geval mijn ogen uit op de Treasury, want wat een imposant gebouw. De Schatkamer is helemaal gehouwen in de rots en dus is het niet eens écht een gebouw; het staat niet los, het heeft geen zijkanten noch een dak. Hoewel mijn zicht nogal wordt gehinderd door de hordes toeristen die veelal van mijn eigen schip af komen en waar ik natuurlijk ook onderdeel van uitmaak, doet dat niets af aan m’n Treasury-ervaring. Ik kan me er gelukkig even van losmaken.

 

Petra – de Tempel, graftombes en Klooster

En hoewel de Treasury zonder meer de grootste eyecatcher van Petra is, bestaat Petra uit meer. Uit veel meer. Teveel om in de paar uurtjes die we hebben allemaal te ontdekken. We nemen afscheid van onze guide en vervolgen onze weg in de rest van Petra en we zien wel hoe ver we komen. De route leidt ons langs graftombes, naar een tempel en uiteindelijk zelfs een oud klooster (Monastry). Met flinke vaart gaan we op pad, maar er is zoveel te zien in de zandstenen bergen, dat ik al gauw m’n pas vertraag.

Ga ik wel of niet naar binnen? Loop ik door of blijf ik hier om dit stukje Petra verder te ontdekken? Met die vragen word ik steeds opnieuw geconfronteerd als ik mijn weg door Petra baan. M’n bezoek aan Petra wordt daardoor een race tegen de klok. Bij de tempel kom ik weer mensen van m’n groepje tegen die aan het bakkeleien zijn of ze nóg verder willen, maar ik heb m’n beslissing allang genomen: het klooster sla ik over. Láng niet genoeg tijd voor. Maar ik durf er niet om te treuren; ik zie zoveel moois om me heen. De terra-kleurige rotsen, de mensen, het wandelpad, de kamelen die bij elkaar liggen te chillen; wat een voorrecht om hier te zijn, ook al is het maar heel even.

Terug bij de Treasury beklimmen we een rots tegenover de Schatkamer om vanaf grote hoogte uit te kijken op het wereldwonder. De klim is gemakkelijk, het uitzicht fenomenaal en gelukkig hebben we genoeg tijd om even te blijven. Los van dat we veel foto’s maken sta ik ook even stil. Kijk ik uit op de Schatkamer die in mijn ogen zelf een schat is. Een wereldschat. Een treasure van de wereld. Treasury Petra

 

De dieren van Petra

Ze zijn er voornamelijk om toeristen te vervoeren en dat doen ze dan ook met verve. Paarden, ezels en kamelen die zijn aangekleed met fleurige gewaden en dekens staan of liggen er te wachten om bereden te worden. Maar als je een béétje goed ter been bent zou ik de arme maar prachtig mooie dieren lekker met rust laten. Ze zijn superfotogeniek en met een beetje geluk laten ze zich voorbeeldig vastleggen in het bijzondere, woestijnachtige landschap van Petra.

 

Tips om Petra te bezoeken:

  • Tickets zijn verkrijgbaar bij het bezoekerscentrum en kosten 50JD (60 euro) voor een dag, 55JD voor twee dagen en 60JD voor drie dagen. Met de Jordan Pass kun je ‘gratis’ naar binnen;
  • Met de Jordan Pass reis je door heel Jordanië;
  • Losse excursies naar Petra boeken? Bestel hier je tickets online;
  • Een ritje op een dier zit bij de prijs in, je bent echter wel verplicht om fooi te geven;
  • Hou rekening met veel wandelen door Petra; trek goede schoenen aan;
  • Kledingvoorschrift Petra: bedek je schouders en knieën;
  • Voorzieningen: bij het bezoekerscentrum kun je eten en drinken kopen. Neem genoeg mee voor onderweg;
  • Petra opent om 6 uur ’s ochtends. De beste tijd om naar Petra te gaan is ’s ochtends vroeg. Zo ben je de drukte voor;
  • Er zijn verschillende viewpoints op de Treasury. In deze blog van Reisjunk lees je over routes en uitzichten;
  • Er is een achteringang die bij de laatste bezienswaardigheid begint: het Monastry (het klooster);
  • Petra by Night: elke maandag-, woensdag- en donderdagavond wordt Petra by Night georganiseerd: de stad wordt verlicht met lampionnen en er wordt muziek gemaakt.

 

Meer informatie Petra Jordanië:

  • De Treasury van Petra is door UNESCO in 2007 uitgeroepen tot een van de zeven Nieuwe Wereldwonderen. Andere Wereldwonderen zijn Cristo Redentor in Rio de Janeiro, Machu Picchu in Peru, Chichèn Itza in Mexico, het Collosseum in Italië, de Taj Mahal in India en de Chinese Muur in China. Inclusief Petra was ik al bij vijf wereldwonderen (whát a privilege!);
  • Om Petra goed te kunnen ontdekken heb je minstens twee, maar liever drie of vier dagen nodig;
  • Jordanië heeft nog veel meer dan alleen Petra. Wat dacht je van de Wadi Rum woestijn of de Dode Zee op de grens met Israël? Een rondreis staat hoog op m’n bucketlist;
  • Jordanië ligt in het Midden-Oosten en grenst met Syrië en Irak;
  • Jordanië heeft een roerige geschiedenis in vooral de vorige eeuw met Palestijnen, moslims, christenen en joden die hoofdrollen speelden in verschillende oorlogen;
  • Het land heet pas sinds 1950 Jordanië;
  • Petra wordt geregeld gebruikt als filmdecor (o.a. Indiana Jones en Wie is de Mol?)

 

Meer Midden-Oosten en Azië? Lees ook:

 

Meer Wereldwonderen? Lees ook:

 

ALLE ARTIKELEN OVER HET MIDDEN-OOSTEN

Share via
Copy link
Powered by Social Snap