Misschien ga ik in de laatste week nog wel de hort op om het eiland over te toeren (ja, waarschijnlijk wel, want de plaats waar ik nu ben – Canggu – is echt niets aan), maar tot die tijd slijt ik mijn dagen óf in een coworking óf ergens in een tentje met goede wifi en ben ik gewoon lekker aan het werk. Dat zal misschien een beetje raar klinken, want hoezo ben je op Bali om te wérken en wat werk je dan in godsnaam? Welnu, dat zal ik eens even uit de doeken doen. Dit is mijn update uit Bali.
UPDATE UIT BALI
Allereerst is er mijn blog. Dit blog. Wat begon als een beetje statisch reisblog wat maar moeilijk op gang kwam (iets met een fulltimebaan die ik nog had toen ik ermee startte en een drukke wereldreis die daarop volgde), is de laatste tijd toch wel best enorm gegroeid. In januari waren er, let op, 217% meer bezoekers op mijn blog dan een jaar ervoor, hoe tof is dat. O, de volledige potentie haal ik er nog láng niet uit en dat komt omdat ik er gewoon niet genoeg en gestructureerd genoeg mee bezig ben geweest, maar dat is dus nu aan het veranderen. Om eerlijk te zijn: ik deed al die tijd maar wat.
Ik wist niets van SEO en op Insta postte ik maar een beetje lukraak foto’s van waar ik was. Er zat totaal geen structuur in en ik had niet eens een doel. Geen rode draad, geen duidelijke strategie, eigenlijk gewoon niets. Dat Insta-verhaal, dat gaat al een tijdje best lekker, de look and feel heb ik aangepast naar iets dat beter bij me past (geleerd uit een gratis webinar dat ik heb gevolgd toen ik in Cambodja was) en die look and feel voer ik geleidelijk aan ook door op mijn blog.
Afgelopen zomer in Amsterdam was ik vooral druk met puin ruimen. Artikelen reviewen en updaten en SEO-proof maken om beter gevonden te worden in zoekmachines. Oude, onbewerkte foto’s heb ik verwijderd, opnieuw bewerkt en volgens SEO-regels opnieuw geüpload naar mijn artikelen (wát een werk) en ik schreef een handjevol nieuwe artikelen over bestemmingen waar ik ben geweest. Op dit moment ben ik nog steeds bezig met puin ruimen (het lijkt wel een never ending story) én werk ik aan m’n interne linkstructuur, waar ik in november in Athene al mee was begonnen.
Je moet het allemaal even weten
Punt is. Je moet het allemaal even weten. En bijhouden. En daar is toch een bepaalde structuur voor nodig. Want als je wil dat je onderneming – of dat nou een baan, een blog, een miljoenenbedrijf of een wereldreis is – slaagt, dan moet je weten wat je wilt en waar je naar toe wilt. Een doel. En daar de focus op houden. En niet zomaar wat doen. Mijn blog had geen prioriteit, want mijn prioriteit was die wereldreis (en ook daar: wát een werk) en je kunt nou eenmaal niet álles tegelijk, maar nu ik even niet meer zo nodig van hot naar her hoef te leven, heb ik meer tijd en focus voor andere dingen. Zoals mijn blog. En da’s lekker!
Maar het is niet alleen maar mijn blog waar ik mee bezig ben. Of beter gezegd, ik ga een iets andere richting op met mijn blog. Bloggen is leuk, schrijven is heerlijk. De woorden rollen soms letterlijk zo uit mijn vingers (zoals nu) en voor ik het weet heb ik duizend woorden getypt die nog sense maken ook. Dus stoppen met schrijven, dat nooit. Maar er is nog meer dat ik wil doen en kán doen en dat ga ik combineren met of eigenlijk toevoegen aan mijn huidige blog.
Laatst vroeg iemand aan mij of er in mijn vakgebied nog werk te vinden was
Laatst vroeg iemand aan mij of er in mijn ‘vakgebied’ nog werk te vinden was. Zij ging er volgens mij van uit dat ik binnenkort zou stoppen met reizen en weer een baan zou zoeken in de branche waarin ik vroeger een tijd heb gewerkt. Ik vond dat food for thought, want ik ben gestopt met het werk dat ik deed, omdat ik iets veel groters te doen had. Ik ben daar uit gestapt en ben mijn leven anders gaan vormgeven. Op mijn eigen manier, op mijn eigen voorwaarden. Vanuit mijn hart. Door haar vraag stelde ik voor mezelf ter discussie wat mijn vakgebied nu eigenlijk is en ik realiseerde me dat mijn vakgebied het leven zelf was geworden.
Ik realiseerde me ook dat het een geconditioneerde gedachte van haar was. Dat je op een bepaalde manier of zelfs volgens bepaalde regels zou moeten leven en je dingen zou moeten doen, maar ik ben er inmiddels het levende bewijs van dat dat niet zo is. Er is niets dat ‘zou moeten’. Er is geen handboek, geen manual of life. Het leven is je gegeven en you can do with it whatever you want. Er zijn geen limits of moetjes, tenzij je die jezelf oplegt.
Dat veel mensen ervoor kiezen hun leven te leven zoals het ‘zou moeten’, dat is een gegeven en dat is zonde. A waste of life, noem ik het. Ze doen wat er van ze verwacht wordt en volgen een plaatje in hun hoofd zoals het leven eruit zou moeten zien, een plaatje dat gecreëerd is door wat ze om zich heen zien, door hetgeen ze al kennen en altijd al deden en door wat er van ze verwacht wordt. Vervolgens ontstaat er comfort, want het is ontzettend gemakkelijk om te kiezen voor een leven dat al min of meer voor je bepaald is. De meesten ‘hoeven dan niet meer zo’, vinden het allemaal ‘prima’ en zitten lekker in een comfortzone (die ze verwarren met geluk).
Maar! Vanuit prima en comfortabel kan geen magie ontstaan!
Maar! En nu komt het. Vanuit prima en comfortabel kan geen magie ontstaan! Als je doet wat je altijd deed, krijg je wat je altijd kreeg. Vanuit je comfortzone kan geen ontwikkeling, geen groei, geen expansion ontstaan. Iedereen heeft een potentie en talenten, dromen en wensen en als die bij elkaar komen, alleen dan kan je allermooiste leven ontstaan. En dat is voor iedereen weggelegd, echt voor iedereen en ik kan je verzekeren dat dat niet verborgen ligt in je comfortzone. Je moet alleen durven kiezen.
Het kan dus anders! Er is moed, lef én vertrouwen voor nodig om uit die comfortzone te stappen, om je dromen achterna te gaan, je inner guidance te volgen en de stap te durven zetten. Los van al je geconditioneerde ideeën over hoe je leven eruit zou moeten zien, los van schuldgevoel of schaamte, maar gewoon dóén. Omdat je dat wil, omdat je de beste versie van jezelf wilt zijn en zo de kwaliteit van je leven omhoog gaat and because you owe it to life.
Je gaat dan letterlijk leven vanuit een andere energie. De vibrations gaan omhoog, de frequentie van waaruit je ‘uitstraalt’ trekt daardoor andere dingen naar je toe en je wordt je er bewust van dat je gevoel, je hart, je guidance is. Je gevoel dat bestaat uit je intuïtie, je Hogere Zelf. Je komt ermee in contact en leert er naar te luisteren en je gaat opeens dingen begrijpen, Zien met een hoofdletter Z en je gaat mensen naar je toetrekken en dingen meemaken waarvan je niet eens wist dat ze mogelijk waren.
De plek waar je gewend bent te zijn, hoeft niet per se de plek te zijn waar je belongt
De plek waar je gewend bent te zijn, hoeft niet per se de plek te zijn waar je belongt. Read that again. En dan bedoel ik niet per se een fysieke plek, maar meer de vorm die je aan je leven geeft. De manier waarop je je leven inricht en met wie. Zoals je het leven beleeft. Het leven is een never ending zoektocht naar die plek (en die verandert in the course of life ook steeds weer) en blijven in je comfortzone is niets anders dan het staken van die zoektocht. Het stoppen van je ontwikkeling, het niet manifesteren van jouw mooiste leven.
Er zijn honderdduizend ja-maars te bedenken (met je hoofd) en die zullen je allemaal vertellen om iets niet te doen, maar het gaat erom dat je leert naar je hart te luisteren. Het is mijn missie om deze kennis te verspreiden aan iedereen die er ontvankelijk voor is. Het is een enorme gift om al deze inzichten te hebben, maar echt en dit is wat ik nog meer ga doen naast bloggen over de allermooiste bestemmingen op onze aarde: mijn licht verspreiden (een kwijlterm I know, maar ’t is zo waar), zodat meer mensen kunnen leven in (mentale) vrijheid, net als ik en zoveel anderen, om je de mooiste, beste en hoogste versie van jezelf te kunnen zijn. Ik ga er meer over schrijven én ik ga erin coachen.
Over hoe je leert luisteren naar je hart, je intuïtie. Hoe je loskomt van je geconditioneerde overtuigingen, dingen kunt loslaten en accepteren en zo een leven vól vrijheid en geluk kunt creëren. Over het feit dat niets buiten jouzelf je kan geven wat je zoekt en de werking van de wet van de aantrekking. Over mind-body-soul en over surrenderen aan wat zich aandient, over in alignment komen met jezelf, kortom Kim around the World is niet alleen maar meer een reisblog over wereldreizen, maar ook over holistisch reizen en dat valt allemaal zó mooi in elkaar nu.
Leuk! Ik schreef er bijna een jaar geleden ook al over: Een jaar op reis! En… hoe gaat het nu met me?
Dit was mijn update uit Bali
Ik ben hier op Bali dus attached to my laptop en blijf dat voorlopig nog wel even. Want ik zit echt in een fijne flow en dat is echt heerlijk. Serieus, al zou ik hier vertrekken zonder iets van het eiland te hebben gezien, het zou me niet uitmaken. Ik surrender me volledig aan m’n flow. Tot slot: voel je je aangesproken? Gaat er iets in je aan als je dit leest? Wil je hierover in contact met mij komen? Dat kan! Dat moet zelfs! O nee, ik predikte net dat we niets zouden moeten. Nou ja, doe toch maar. Via deze link kun je contact met me opnemen.
Tot zover deze update uit Bali. Tot de volgende!
Respect Kim, alleen maar respect. Tranen in mn ogen omdat je zo mooi verwoord hoe het leven echt is, hoe mooi het is als je los durft te laten. Jij inspireert mensen Kim! Namaste!!!
O Sonja, wat lief en mooi en alles. Dank je wel!