Terwijl ik dit stuk schrijf zit ik op een houten bankje, buiten in de patio van het guesthouse waar ik verblijf. Ik ben op Caye Caulker in Belize, nadat ik net vier weken in Mexico ben geweest. Op 9 december kwam ik terug uit Colombia en voor mijn gevoel zat ik binnen no time weer in het vliegtuig. En dat vliegtuig bracht me naar Cancún in Mexico en wat ik toen nog niet wist, maar nu wel is dat ik er vier weken zou blijven. Vier weken! Dit is m’n reisupdate Mexico.
En die vier weken zijn voorbij gevlogen. Of ik nou thuis ben of op reis, het maakt geen moer uit, want de tijd vliegt werkelijk altijd. En dat komt, denk ik, omdat ik zoveel doe en onderneem en doordat ik steeds weer op nieuwe plekken kom en nieuwe ervaringen opdoe, waardoor letterlijk geen enkele dag hetzelfde is als een vorige, wat deze levensstijl overigens zo gaaf en zelfs overweldigend maakt. Maar goed, los daarvan: wat heb ik allemaal gedaan in vier weken Mexico? Tijd voor een reisupdate.
REISUPDATE MEXICO
Na vier weken Mexico nu op Caye Caulker in Belize
Maya ruïnes in Mexico
Zo’n ding dat onvermijdelijk is in Mexico is het bezoeken van Maya-ruïnes. En die zijn er zoals je misschien wel weet in overvloed. Op deze plek in de wereld somewhere in ancient history leefden de Maya’s en de ruïnes van hun steden, dorpen en nederzettingen zijn nog steeds intact en te bezoeken. En dat is behoorlijk bijzonder, want een huis van een gemiddelde Mexicaan waait tijdens een beetje storm zo ongeveer weg door de dunne wandjes en golfplaten daken, waardoor er over honderden jaren waarschijnlijk niets meer van terug te vinden is. Dat de bouwwerken van hun voorouders zovele jaren later nog steeds intact zijn bewijst dus dat zij toen al betere bouwvakkers waren dan nu.
Ik bezocht vijf Maya-complexen in een paar weekjes tijd, waaronder natuurlijk de allerberoemdste en zelfs een van de nieuwe zeven wereldwonderen, Chichén Itzá. Een Maya-stad waarvan bizar veel overgebleven is met de iconische piramide of kasteel of hoe je het maar wil noemen. Maar dat was niet de enige; met mijn huurauto scheurde ik de eerste twee weken door de provincies Yucatan en Quintana Roo, totdat ik het heen en weer reizen een beetje beu werd en besloot me een paar dagen te nestelen in het plaatsje Tulúm.
Al die tijd was ik alleen. Ik ben tijdens het reizen nog nooit zo weinig mensen tegengekomen als tijdens mijn vier weken reizen door Mexico. Misschien kwam het doordat ik een auto had en mezelf dus van A naar B kon verplaatsen en dus niet in (nacht)bussen of tijdens excursies allerlei mensen tegenkwam of misschien kwam het omdat het gewoon zo moest zijn (dat sowieso, want alles is altijd precies zoals het moet zijn); hoe dan ook, vier weken Mexico werd een soort van retraite.
Retraite Mexico
En dat klopt ook gewoon, want ik had me vooraf eigenlijk helemaal niet zo heel goed voorbereid, want wist je nog? Toen ik aankwam in Cancún wist ik niet eens hoe laat het was en had ik me zomaar een tijdzone vergist en over deze domme actie kun je hier lezen. Het was dus niet zo dat ik onwijs veel van plan was om te doen, behalve dan de standaarddingen en uiteindelijk deed ik dat dus ook niet.
Wat ik tijdens deze wereldreis – en dat is inmiddels al ruim een jaar en daarover ga ik ook heel gauw schrijven – voornamelijk heb geleerd is om te leven vanuit mijn GEVOEL. Omdat ik de tijd en ruimte heb om dat te doen, doe ik dat dus volop en dat betekent het volgende: als iets goed voelt, dan doe ik het en als iets niet goed voelt, dan doe ik het niet. Dat klinkt heel simpel en dat is het ook en het leuke is dat sinds ik een spirit coach heb, ik me nu zelfs ook bewust ben van deze gewaarwording en ik er nog meer naar kan handelen.
Maar daarover later meer. Wat ik in Mexico gedaan heb, was voornamelijk een inside job, waarin ik heel veel naar binnen ben gekeerd, zonder dat iemand daar raar over hoeft te doen en ik kan zelfs iedereen aanraden om dat ook te doen. Want binnenin ons is waar onze grootste schatten liggen en alle antwoorden op de grote vragen des levens. Het enige wat je hoeft te doen is het contact te leggen, de vragen te stellen, vervolgens de verwachting op antwoorden los te laten, al je zintuigen open te gooien en de antwoorden worden je toegeworpen zoals je nog nooit eerder hebt ervaren. Echt waar? Euhuh, echt waar.
En nu?
En nu ben ik in Belize, op het eiland Caye Caulker en zodra ik woensdagochtend de nachtbus uitstapte, voelde ik meteen een compleet andere vibe dan in Mexico. Het is hier écht Caribisch en het doet me denken aan Jamaica, zonder dat ik ooit op Jamaica ben geweest, maar je kunt je er misschien wel iets bij voorstellen. Zo laid back als hier zijn ze niet op heel veel plekken op deze wereld en het is hier een beetje reggae-achtig en overal waar je komt is marihuana. Of het nou gerookt, gekocht, verhandeld of vervoerd wordt, als je niets met wiet doet hier, dan ben je een uitzondering en aangezien iemand de uitzondering moet zijn, ben ik hem in dit geval graag. Want van die troep wil ik niks weten, zei het ouwe wijf.
Een paar daagjes blijf ik hier, maar misschien ga ik dat ook nog wel weer verlengen, want mijn gevoel is mijn geleidesysteem en ik heb alle controle en alle beslissingen aan haar overgelaten en het grappige is dat je dan juist de controle terugkrijgt over alles, want je gevoel dat ben jij immers zelf. Vrienden maak je hier trouwens supersnel en daar was ik ook wel aan toe na vier weken alleen te zijn geweest, dus de Canadees met wie ik gisteren uit de nachtbus op de boot stapte en de Amerikaan met wie ik vandaag over het eiland ben gefietst waren fijne bijkomstigheden.
Dus dat. Het gaat dus superlekker hier. Maar eens zien wat morgen gaat brengen. Dit was m’n reisupdate Mexico. Till the next one!
Meer uit m’n travel journal? Lees ook:
- En weer onderweg! Op naar Midden-Amerika
- Lief reisdagboek: beginnersfoutje, bedankt!
- Lief reisdagboek: bijna naar huis!
- Reisdagboek: Voor alles een eerste keer. Ziek op reis in Peru
- Lief reisdagboek: Curaçao in a nutshell
- Lief reisdagboek #2: Al twee weken. Eurotrip 2018 is onnnn!
- Reisdagboek: De eerste dagen in de Algarve
