De CO2-uitstoot van vliegtuigen heeft een enorme invloed op het milieu. De term duurzaam reizen is hotter dan hot en aan de orde van de dag en het zou beter zijn te stoppen met vliegen of in ieder geval te minderen. En tóch stap ik elke keer weer in een toestel naar een ver oord ergens op deze planeet om mijn leven te verrijken met de meest bijzondere ervaringen, maar hoe kan ik dat dan aan de wereld verantwoorden? Welnu, ik geloof niet dat slechts duurzaam reizen en andere praktische maatregelen het ‘klimaatprobleem’ gaan oplossen. Het gaat hier namelijk om iets heel anders. Iets veel groters.
DUURZAAM REIZEN EN KLIMAATVERANDERING
De veranderingen in de wereld en wat duurzaam reizen echt is
De aarde is aan het veranderen, doordat het klimaat verandert. Fact. En die veranderingen hebben gevolgen weliswaar voor de aarde zelf, maar vooral ook voor alles wat erop leeft, inclusief de mens. De aarde bestaat al miljarden jaren en is al zo vaak van hoedanigheid veranderd als de weg naar Rome oud is. De planeet overleeft een klimaatverandering wel, want dat is al vaker gebeurd. Die zwevende bol in het heelal, die blijft er waarschijnlijk wel zweven. Het klimaatprobleem is dus niet zozeer een probleem van het klimaat, maar van iets heel anders.
De planeet maakt het leven voor ons mogelijk. Ik geloof dat wij eruit zijn ontstaan, want we zijn immers niet zomaar uit de lucht komen vallen. De natuur bestaat uit alles wat er op de aarde leeft, alles heeft een functie en zo vormen we het grotere geheel. Wij zijn daar een onderdeel van en dus hebben we de planeet en alles wat hij biedt nodig om überhaupt te kunnen leven. In zoverre is het verstandig om beter met die planeet om te gaan, want ons nageslacht wil ook nog gewoon van zuurstof kunnen leven en dat kan alleen als we zuinig zijn op onze bron: Moeder Aarde.
Geen speld tussen te krijgen zo ver, toch? Allerlei acties worden inmiddels ondernomen en dat is goed, heel goed. Vliegtaksen, CO2-compensatie, een verbod op plastic en meer van zulks. Het is allemaal hartstikke mooi, maar we zien hierin een héél belangrijk en essentieel ding over het hoofd. Want als we kunnen concluderen dat de aarde wel blijft voortbestaan, waarom zijn we dan zo druk met het redden ervan? Als de mensheid en het leven hier op aarde wordt bedreigd, zouden we dan niet juist bezig moeten zijn met het redden van onszelf?
Het zijn onze eigen interne processen die de oorzaak zijn
Als een bedrijf aan het failliet gaan is, dan heeft het geen zin om z’n geldschieters – die het bestaan van het bedrijf mogelijk maken – te gaan pamperen, ook al trekken zij de stekker eruit. Want de geldschieters zijn niet de oorzaak van het faillissement, de interne processen zijn daar de oorzaak van. Als je als mensheid met uitsterven wordt bedreigd, dan moet je niet aan de slag met de aarde die ons leven mogelijk maakt. De planeet is niet de oorzaak van ons uitsterven, het zijn onze eigen interne processen die daar de oorzaak van zijn. Food for thought nietwaar?
Wat ik daar precies mee bedoel? Wij leven in een era waarin wij de connectie met onszelf grotendeels zijn verloren. Wij hebben een maatschappij gecreëerd waarin het lijkt alsof de fundering van ons leven in geld en materiële dingen zit. Al deze dingen, die ons succesvol zouden moeten maken en waarvan we zijn gaan verwachten dat ze ons gelukkig maken, liggen buiten onszelf. Maar geluk, welzijn, je goed voelen, floreren, happy zijn en gewoon een goed leven hebben, heeft niets te maken met dingen die buiten jouzelf liggen. Dat zijn dingen die binnenin jou gebeuren. Maar omdat we ons zó blindstaren op het vinden van al die dingen buiten onszelf doordat de maatschappij ons nou eenmaal vertelt dat we het daar moeten zoeken, zijn we de verbinding met onszelf verloren.
Met als gevolg dat we ook niet meer met elkaar verbinden, laat staan met de bron van ons bestaan: de aarde. Maar als we die verbinding met onszelf, met onze eigen bron herstellen, als we naar binnen gaan en gaan opvolgen wat we daar vinden, dan connecten we automatisch op een ander level met de mensen om ons heen en ook met onze planeet.
Reizen helpt om weer te connecten met jezelf
Reizen kan daar bij helpen. Hoe? Als je reist naar plekken die in ieder opzicht anders zijn dat wat je gewend bent, dan worden steeds je zintuigen geprikkeld. Je staat dan steeds aan, in de goede zin van het woord. Geen enkele dag is hetzelfde, dus een routine, een automatische piloot, een dagelijks ritme, dat is er dan niet. Er is geen ‘normaal’ meer. Elke dag is nieuw, écht nieuw en doordat je in praktische zin steeds ziet dat het leven ook anders kan dan hoe jij het gewend bent, wordt je inwendig steeds getriggerd om jezelf onder de loep te nemen.
Mensen komen op reis vaak tot bizarre inzichten en dat is niet voor niks. Je bent dan los van alles, los van alle geconditioneerde ideeën van hoe het leven zou moeten zijn en er ontstaat daardoor iets binnenin jezelf. Je kunt als het ware van bovenaf observeren. Omdat er om je heen, dus buiten jezelf niets van het ‘normale’ is om op terug te vallen en je dus overgeleverd bent aan jezelf kom je in een status waarin je zo diep met jezelf geconnect bent, dat je voor altijd op die plek wilt blijven. Omdat je daar jezelf vindt en soort van thuiskomt.
Als je de regie over je leven herpakt krijg je automatisch meer verantwoordelijkheidsgevoel voor alles om je heen
Doordat wij de verbinding met de aarde zijn kwijtgeraakt, zijn we vergeten dat zij juist de bron van al het leven is. En doordat we dat vergeten zijn, zijn we haar gaan behandelen alsof ze iets is dat los staat van ons. Maar dat is niet zo. De oorzaak van het klimaatprobleem zoals we dat noemen, de bron van de problematiek zit in de mens, niet in de aarde. Als wij met onszelf aan de slag gaan, kunnen we die verbinding met onszelf herstellen en daarmee ook de verbinding met de planeet, waarop we haar vanzelf anders en met meer respect gaan behandelen. Zodra je de regie terug over jouw leven pakt, krijg je daarmee vanzelf een verantwoordelijkheidsgevoel voor alles om je heen.
Het is heel ‘normaal’ dat we de problemen zoals we die nu facen met menselijk verstand willen oplossen. Wetenschappers onderzoeken dingen en komen met feiten. Overheden leggen maatregelen op en er bestaat zelfs een klimaatwet. Een dwingende maatregel die genomen wordt vanuit angst, vanuit het verstand en deze verstandelijke reactie typeert precies zoals onze maatschappij functioneert. Maar als je hem omdraait en de angst omzet in liefde, dan zul je merken dat wij tot veel meer in staat zijn en veel grotere resultaten kunnen boeken dan krampachtig handelen vanuit wetten en regels.
It’s time to wake up!
We hebben het misschien niet meteen in de gaten, maar de aarde geeft ons steeds signs die ons van alles willen vertellen. Dat virus dat de wereld momenteel in z’n greep heeft bijvoorbeeld. Met ons menselijk verstand gaan we meteen bedenken wat het is, hoe het is ontstaan en komen we meteen in de actiemodus om het zoveel mogelijk in te perken en te bestrijden en dat is goed. Maar we gaan eraan voorbij wat het ons eigenlijk komt vertellen. Wat het ons brengt. En welke actie er écht nodig is.
It’s time to wake up! Tijd om terug te gaan naar waar we vandaan zijn gekomen. Om weer te connecten, met onszelf, met elkaar en met de planeet. Om bezield te gaan leven. Er zijn nog plenty inheemse stammen die de planeet eren alsof hun leven ervan afhangt en feitelijk is dat ook zo. Volken die wij primitief, simpel of barbaars noemen hebben juist die wijsheid nog. Vanuit het westen kijken we vaak op ze neer en vinden dan dat zij ‘er niets van snappen’ omdat wij vinden dat ze maar geen vooruitgang boeken, maar ondertussen hebben we juist in het westen een enorme blindspot.
Gelukkig is dat bewustzijn er steeds meer
Gelúkkig is dat bewustzijn er steeds meer. Ik kom tijdens het globetrotten veel westerse mensen tegen die aan het switchen zijn in bewustzijn of die switch al gemaakt hebben. En ook gewoon in Nederland gebeurt er gelukkig van alles. Als wij met z’n allen bewust worden van wie we zijn en wat we hier op aarde komen doen en gaan leven volgens het hogere doel in ons leven, pas dan kunnen we écht een change maken.
En dit is iets wat we moeten voelen met ons hart en dat kunnen we misschien niet helemaal begrijpen met ons verstand. Onze mind wil namelijk dingen in hokjes plaatsen en is pragmatisch ingesteld, maar het gaat niet om wat we uiteindelijk doen als in handelen, maar wat we doen als in met welke energie we ons handelen aanzwengelen. Om dingen om macroniveau te kunnen veranderen, zul je op microniveau moeten beginnen. Je hebt geen idee hoeveel invloed jouw unieke welzijn heeft op alles, hoe onzinnig het misschien ook mag lijken.
Duurzaam reizen
Wat ik onder duurzaam reizen versta? Vanuit mijn verstand zeg ik dat we minder moeten vliegen en als we dat dan toch doen moeten we tenminste de CO2 vervuiling compenseren door bijvoorbeeld bomen te planten. Met mijn verstand sta ik daar achter, maar mijn binnenste moet daar eigenlijk een beetje om lachen. Omdat ze weet dat er niet zoiets bestaat als compensatie; je kunt het een niet ongedaan maken door er iets anders tegenover te zetten. Dat is een illusie die onze mind ons voorhoudt en waardoor we het aan onszelf ‘goedpraten’ om dingen waarvan we weten dat we ze eigenlijk niet zouden moeten doen, tóch doen. Je kunt een daad vanuit een lage energie niet wegstrepen tegen een daad vanuit een hoge energie.
Als we alleen praktische, verstandelijke maatregelen nemen, dan gaan we het niet redden. Er is een shift in onze mindset en in ons bewustzijn nodig om écht een verschil te maken en echt verandering te kunnen bewerkstelligen en dat is een inside job. Duurzaam reizen naar binnen dus. Collectief, met z’n allen. Because the world needs it.
Meer Kimspiratie? Lees ook:
- Kim around the World 2.0: reizen en holistisch coachen
- When the struggle is real: leer te surrenderen
- Lief reisdagboek: Lost inside Cambodia
- Al een jaar zonder huis. Hóé dan?