Alleen op reis met baby in het vliegtuig? Maar natuurlijk! Nee, het gaat inderdaad niet zo gemakkelijk als zonder baby reizen en ja, het vergt wat meer voorbereiding, maar eerlijk? Het valt allemaal reuze mee om met een baby te vliegen. Zelfs als solo moeder. In deze blog: alles over mijn vlucht met m’n baby en hoe we ons navigeerden van vliegveld naar vliegveld met ook nog een grote hoeveelheid bagage.
Baby on board ✈️🩵
Alleen in het vliegtuig met een baby van 5 maanden. Zo deed ik dat
In m’n eentje met m’n baby van 5 maanden, drie koffers, een luiertasje, een buggy én een maxicosi het vliegtuig in. Ik deed het afgelopen zaterdag. Van Weeze (een klein vliegveld in Duitsland) vloog ik met m’n zoontje van vijf maanden naar Mallorca.
Het was een van de leukste dingen die ik tot nu toe gedaan heb met Pepe. Waar ik afgelopen tijd in huis weleens gedachten had als: ‘Hoe gaan we deze dag doorkomen?’ was ik helemaal in m’n nopjes toen we lekker op pad en onderweg waren. En Pepe zelf volgens mij ook.
Beren op de weg? Tuurlijk zie ik die. Maar we slalommen er gewoon omheen en tussendoor.
Hoe ik het deed?
Fasten your seatbelts. Want hier komt het verhaal over koffers, draagzakken, behulpzame mannen en veel poep onderweg.
Alleen vliegen met baby
Rond 13 uur ’s middags werden we in ons appartement in Hengelo opgehaald door mijn lieve oom die ons met zijn auto naar het vliegveld bracht. Gelukkig liep hij mee met alle bagage tot de check in balie, waar dubbel gelukkig geen rij stond (voordeel van een klein vliegveld). De twee grote koffers kon ik daardoor meteen afgeven, zodat dat een last minder was. Die zou ik een paar uurtjes later op Mallorca wel weer zien. De buggy waar de maxicosi opgeklikt zat mocht mee de cabine in, maar dat wilde ik juist niet.
Waarom niet? Omdat Pepe nog te klein is voor een buggy en ik de buggy nu slechts gebruik met de maxicosi erop. Omdat ik dat niet allemaal wilde meeslepen de cabine in en Pepe nu nog klein en licht genoeg is voor de draagzak, koos ik voor dat laatste. De buggy en maxicosi konden daarom mee in het bagageruim en die kon ik afgeven bij de speciale bagage afgifte. Daar stond een alleraardigste meneer die me goed hielp. De buggy is in te klappen tot schoudertasformaat, dus die nam nauwelijks ruimte in. Ik haalde Pepe uit de maxicosi en deed hem in de draagzak, waarna ik ook de maxicosi kon afgeven en dat was dat. Kost trouwens niets extra’s.
Met Pepe in de draagzak, zijn luiertasje op m’n rug en een trekkoffertje baande ik me vervolgens een weg richting de douane. Daar werd net als anders gevraagd om mijn laptop uit het koffertje te halen, maar wat anders dan anders was, was dat ik meer vloeistoffen mee mocht nemen aan boord. Flesjes water (een koude en een warme) om Pepe’s fles mee te maken en een potje babyvoeding konden gewoon mee in de handbagage.
Door de douane met baby
Bij de securitycheck moest ik m’n kleine man even uit handen geven aan een van de douane-mevrouwen, omdat ik zelf alleen door de scan moest. Gelukkig vond ons Peps alles goed en sabbelde hij ongestoord door op z’n kleine vingertjes. Ik werd nog even gefouilleerd, maar mocht gelukkig al snel doorlopen om mijn tas en koffertje van de band te halen. Toen ik Pepe weer terug in de draagzak deed, hielp een tweede aardige meneer om de sluiting van de draagzak in mijn nek dicht te doen.
De mevrouw van de controle deed de deur voor ons open en binnen twee minuten zaten we bij de gate. Daar deed ik Pep weer even uit de draagzak en toen we konden boarden hielp aardige meneer nummer drie weer even om hem dicht te klikken. Vervolgens bracht een bus ons naar het vliegtuig, waar een vierde aardige meneer mijn trekkoffertje bij zich hield en zijn vrouw voor ons opstond, zodat we konden zitten. Pepe nog steeds in de draagzak.
Bij het vliegtuig moesten we even wachten. Buiten. In de kou. Een vijfde aardige meneer die achter ons stond maakte een foto van ons voor het vliegtuig en hij stelde voor om het koffertje mee te nemen de trap op naar binnen het vliegtuig in. Hij legde hem in de overhead bin; iets wat sowieso nodig was omdat ik daar met 1,58 m niet goed bij kan.
Baby on board
En toen zaten we. In het vliegtuig. Prins Pepe in z’n speciale gordeltje bij z’n mama op schoot. Hij poepte al voor we opstegen, maar verschonen mocht pas toen we al in de lucht hingen. Toen twee keer aan de borst en een potje pompoen om vlak voor de landing nóg een keer te poepen en ook nog door te lekken. Net voor de daling kon ik hem gelukkig nog verschonen. Van bijna voorin (rij 6) voor de tweede keer naar achterin het vliegtuig lopen vond Peps fantastisch. Alle ogen op hem gericht, want o zo’n schattige baby. Hij was helemaal in z’n element, want liefst kijkt ie de hele dag naar alles wat er om hem heen gebeurt en wil ie niks missen.
De daling was vervolgens wat pittig. Pepje krijste het uit, maar dat was gelukkig ook zo weer over. Eenmaal geland, ging ie weer in de draagzak (en stootte ik z’n hoofd aan het plafond van het vliegtuig, maar hij gaf uiteraard geen kik), deed ik al z’n meegenomen knuffeltjes en speeltjes weer in z’n tasje, drukte een vijfde lieve meneer de draagzak weer even dicht in m’n nek en dezelfde meneer die bij de douanecontrole had geholpen (meneer twee), pakte zonder te hoeven vragen ons koffertje weer uit de overhead bin. En zo liepen we zonder kleerscheuren het vliegtuig uit.
Hoezo moeilijk of ingewikkeld? Wie deed ons wat?
Aankomst op Mallorca
Bij de bagageband werden we door aardige meneer nummer 7 die zelf reisde met kleine kinderen geholpen met het pakken van de koffers om ze op de trolley te leggen die ik zelf al had gepakt. Toen op naar het toilet, maar niet om te plassen. Ik maakte Pepe’s flesje klaar met het water (zowel koud als warm in een thermosfles) en poeder dat ik vanuit Nederland had meegenomen (ik geef zowel borst- als poedermelk) en vervolgens bestelde ik een Uber.
Toen we buiten aankwamen was het inmiddels zo’n acht uur en al hartstikke donker en stond de Uber meteen al klaar. De chauffeur (aardige meneer nummer 8) laadde alle koffers en de opgevouwen buggy in, zodat ik Pepe vanuit de draagzak weer in de maxicosi kon zetten en hem kon vastzetten in de gordels. Al rijdend kreeg hij z’n laatste flesje van de dag, zodat hij in Casa Romana waar we de komende tijd wonen lekker meteen naar bedje kon.
Het bedje dat al schoon, opgemaakt en wel voor hem klaar stond ❤️
Alleen in het vliegtuig met baby moeilijk? Ha! Ik vind de hele dag thuis zitten met een baby moeilijker.
Tips reizen met baby in het vliegtuig
- Kies voor een klein vliegveld; dat is wat behapbaarder, overzichtelijker en de loopafstanden zijn minder lang dan bijvoorbeeld Schiphol;
- Buggy’s en autostoeltjes mogen vaak gratis mee met de ingecheckte bagage. Wel moet je ze afgeven bij de speciale bagageafgifte;
- Een opvouwbare buggy mag ook mee de cabine in. Veel buggy’s kun je zo klein opvouwen dat ze in de overhead bin boven de stoelen passen;
- Deze buggy van Maxicosi (is een merk) is ideaal. Je kunt het autostoeltje van Maxicosi er namelijk met speciale adapters op klikken;
- Vloeistof (koud en warm water in een thermosflesje) voor het maken van het babyflesje en een potje babyvoeding mogen mee aan boord;
- Bij stijgen en landen kan er druk op de oortjes komen. Zorg voor een speentje of een flesje melk; dit verlicht de eventuele pijn;
- Een luiertasje mag je bij de meeste airlines als extra handbagage meenemen. Neem naast luiers, doekjes, schone rompers en schone kleding en speentjes ook lievelingsknuffeltjes en -speeltjes mee in het luiertasje. Pepe heeft dit luiertasje van Jollein.
Mee reistips? Lees ook:
- VLIEGTIPS | Reistips: 10x vliegtips voor in het vliegtuig
- TOILETTAS | Wat er altijd in je toilettas moet als je (ver) op reis gaat
- FINANCIËN OP REIS | 14 financiële reistips voor je financiën op reis
- HANDBAGAGE | Reizen met alleen handbagage | Zo rock je dat
- ZOEKEN & BOEKEN | Dit zijn 10 boekingssites voor het regelen van je reis
