Vandaag is het alweer 24 augustu en dat betekent dat ik al een half jaar op reis ben. Een half jaar! Nu was mijn initiële plan om een jaar een sabbatical te nemen, maar dat betekent dat ik al op de helft zit en ik kan je zeggen dat als de tijd zo snel blijft gaan, ik er liever vijf jaar van maak. Man, wat is die tijd voorbij gevlógen. Zo zit je in de vrieskou zonder jas in de trein naar Schiphol op weg naar Rio en zo zit je een half jaar later in een appartementje in zinderend heet Kroatië een blog te schrijven over al je avonturen die je in de tussenliggende periode meemaakte. Dit blog dus.

Al een half jaar op reis

Ik maakte in totaal drie reizen, waarvan twee hele grote, waarvan de laatste nog steeds bezig is, en bezocht maar liefst tien landen in die zes maanden. Tien! Ik beklom bergen, paradeerde over de Copacabana, wandelde over een gletsjer, hikete door wilde natuur, was op de meest afgelegen plekken als Kaap Hoorn en Paaseiland, was bij de Tour de France, bovenop de Etna-vulkaan, dook in Europese historie en ontdekte zes nieuwe landen. Dat wil zeggen, landen waar ik nog niet eerder was.

Het is ongelooflijk wat je allemaal wel niet kunt doen in alleen maar een week tijd, laat staan in een half jaar. Vorige week om deze tijd bijvoorbeeld was ik in Venetië, die week daarvoor was ik een hele dag op zoek naar een slaapplek ergens in de Italiaanse Dolomieten en die week daarvoor zwierf ik nog ergens rond bij het Comomeer. Het is raar wat tijd met je doet als je zoveel in zo’n kort tijdsbestek doet.

Wat de meeste indruk heeft gemaakt? Sowieso heel Patagonië. Mijn god, wat is dat stukje aarde een meesterwerk van Moeder Aarde zeg, dat hou je bijna niet voor mogelijk. Dat snakt overigens wel naar meer. Maar ook het idee zo ver en diep en afgelegen in Zuid-Amerika te zijn en je dan helemaal in je eentje je daar gewoon prima redden, alsof het niks is, dat is echt een onbeschrijflijk gevoel. Ik voelde me af en toe echt een dikke, vette baas. Ja, sorry, maar dat is gewoon zo.

Reizen is a way of life

En dan. Of ik al weet wat ik hierna wil gaan doen, wordt me vaak gevraagd. Het antwoord is heel simpel: nee. Of ik deze reizen nodig heb om erachter te komen wat ik met mijn leven wil? Tampoco. Ook niet dus. Ik reis namelijk niet om antwoorden te krijgen over wat ik wil gaan doen, nee, ik reis omdat reizen is wat ik wil doen. Hey, da’s een diepe. Laat hem maar even inwerken, zo tussen de bedrijven door.

Het is niet zo dat ik reis om mezelf beter te leren kennen of om er levenslessen uit te halen. Geloof mij, die levenslessen zijn me flink om de oren gegooid, altijd al. Ik reis omdat ik dat leuk vind. Zoals een ander het leuk vindt een hypotheek en een stationwagen te hebben, zo vind ik het fijn om te reizen. En als dat volgend jaar anders is, dan doen we het gewoon weer anders. Zo makkelijk kan het zijn. En ik kies ervoor om het zo makkelijk te maken. Want moeilijke, zware en ingewikkelde toestanden… even niet hoor.

Anyway, het is heerlijk om zo actief en ondernemend te zijn en het gevoel te hebben volop te leven. En terwijl ik dit typ besef ik me eigenlijk wat ik zeg. Volop te leven. Totaal bewust van elke stap die je zet en van elke beslissing die je neemt met de automatische piloot compleet uitgeschakeld. In alle vrijheid die een mens maar kan hebben. Dat is wat ik nu doe en dat is waarom ik zo enorm in mijn nopjes ben.

Freedom

Leven zonder dat iemand iets van je verwacht of dat je echt iets moet, dat is in a nutshell wat ik nu doe. Natuurlijk moet je altijd wel iets – al is het alleen maar een slaapplek te vinden voor de volgende nacht -, maar het feit dat er niet van buitenaf druk op wordt gelegd is werkelijk waar heerlijk. En dat is denk ik ook wel de essentie van mijn gevoel van geluk: helemaal zelf kunnen bepalen hoe je dag eruit ziet, wat je gaat doen en ook wat je niet gaat doen. Die vrijheid, jongens, die vrijheid is echt heerlijk.

Of ik het reizen al beu ben? Euh, nee dus. Integendeel. Ik vind het heerlijk en van mij mag het altijd zo blijven. Zeg ik nu. En dat is wel zo’n beetje de conclusie na een half jaar (bijna) constant op pad te zijn geweest. Maar ook kan ik me voorstellen dat dat moment op een gegeven moment wel gaat komen. En dat is niet erg, want dan heb ik alsnog de vrijheid om weer anders te kiezen. En daar zit het hem in. Die vrijheid.

Zonder vrijheid (en Google Maps en wijn) was ik allang verloren en zou ik een stuk minder goed in mijn vel zitten. Of dat nou ergens thuis op de bank is (met een glas wijn) of ergens aan de andere kant van de wereld (met Google Maps) is, het maakt geen moer uit. Het gaat erom dat je die keuze hébt. En voor jezelf ook daadwerkelijk maakt. Want tussen hem hebben en maken, daar zit ook nog een groot verschil tussen.

En dan nog dit

Wow, dat is toch wel behoorlijk zware kost zo vlak voor het weekend, waar ik overigens geen gevoel meer bij heb na al deze maanden. Of het nou dinsdag of zaterdag is, voor mij is het allemaal hetzelfde. Elke ochtend begint er een nieuwe dag, een nieuw avontuur. Elke dag zie ik nieuwe dingen, ervaar ik nieuwe dingen en zie ik andere mensen. En weet je wat ik nu ook weet, maar eigenlijk ook allang wist? Dat dat overal en altijd zo is en altijd al zo was. Je moet alleen je ogen opendoen om het te zien. Nee joh, gooi al je zintuigen open! Om maar even in die zwaarte te blijven hangen, zeg maar.

Goed. En dan wil ik nog even dit kwijt. Ik raad het iedereen aan. Niet per se om te reizen, maar wel om het leven af en toe in je eentje te trotseren om zo de band met jezelf op te bouwen dan wel te versterken. Luister naar jezelf, naar je gevoel. Weet je niet hoe? Dan heb je dat waarschijnlijk nog nooit eerder gedaan en dat is eeuwig zonde. Want het is maar zo kort, die periode die we hier zijn. Het kan zo mooi zijn allemaal, mensen, maar we maken het onszelf vaak zo godsgruwelijk moeilijk. Laat los. Laat gewoon los en er gaat een wereld voor je open. Maar echt.

Zo hey. Tot zover, mensen. Over een half jaar de volgende tussenstand!

Meer Kimspiratie? Lees ook:

• Voor het eerst in m’n leven in de verkeerde trein stappen ging zo
• Het roer om: baan opgezegd, huis verkocht en op reis!
• Grootse plannen: mijn reizen voor 2018
• Waarom een (verre rond)reis geen vakantie is

MEER KIMSPIRATIE