Ook al was het heerlijk en gaaf en fantastisch en zelfs een beetje magisch. Een dagje meehelpen in een opvangcentrum voor olifanten is iets wat ik qua persoonlijke ervaring iedereen wil aanraden, maar toch is het beter om het niet te doen. Het is een algemeen bekend probleem en als het bij jou nog niet bekend was, dan weet je het nu: olifanten Thailand worden bedreigd. En als gevolg daarvan zijn er opvangcentra in de Thaise bossen opgericht waar jij als toerist een dagje kunt meelopen en het gevoel krijgt dat je iets heel goeds doet, maar… schijn bedriegt.
OLIFANTEN THAILAND
WAAROM JE NOOIT OP EEN OLIFANT MAG RIJDEN ÉN WAAROM OPVANGCENTRA DE BEDREIGING VAN OLIFANTEN ALLEEN MAAR GROTER MAKEN
Olifanten horen te leven in het wild. De jungle is hun ‘huis’, dat is waar ze thuis horen. Olifanten zijn in Thailand heilig, dus je zou denken dat deze prachtige dieren als goden worden behandeld, maar niet is minder waar. Ergens in de afgelopen decennia zijn er steeds meer westerse toeristen richting Thailand gekomen met een grote interesse voor wildlife dat de westerling in zijn betonnen stadse leven niet kent. De Thai heeft daar op ingespeeld: olifanten zijn uit hun natuurlijke habitat getrokken en ingezet voor menselijk vermaak. Van de westerse toerist.
Foto’s van blanke toeristen bovenop de rug van een olifant, wandelend door bossen, langs rivieren en door groen, begeleid door een Thaise mahout. Het is een beeld waarmee Thailand zichzelf heel wat jaren op de kaart heeft gezet en waar menig toerist enthousiast door werd gemaakt. Iedereen wilde naar Thailand (of een ander land in het verre oosten) om ook op een olifant te rijden. Of tijgers te knuffelen. Of aapjes te voeren. En zo werd het olifantentoerisme in Thailand een bizar grote bron van inkomsten.
Maar wat de toerist niet wist, is dat er een verhaal van groot leed schuilging achter de olifant. Hij werd namelijk uit de jungle geplukt en getraind slash afgericht. De olifant werd tam gemaakt en bovendien onderdanig aan zijn mahout en dat ging niet met aaien en liefkozen. Baby-olifanten werden bij hun moeder weggehaald en werden geslagen en mishandeld zodat ze leerden te luisteren naar hun meester en zodra een olifant er klaar voor was, werd hij ingezet voor het toerisme. Je kunt het je niet voorstellen, maar het gebeurt nog steeds. Er zijn beelden van op Youtube te vinden.
Opvangcentra olifanten Thailand
Gelukkig veranderde het. Er werden steeds meer vraagtekens gezet bij deze vorm van uitbuiting en hierover werd in de media flink gepubliceerd. Dat is goed, zou je denken. De toerist dacht vervolgens eerst drie keer na voordat hij op een rug van een olifant klom en dat kwam deze fantastisch prachtige dieren ten goede. Maar! Voor Thailand betekende het inkomstenderving. Want hoe minder toeristen er een ritje op een olifant wilden maken, hoe minder geld er in het laatje kwam en daar moest dus iets op bedacht worden.
Ze maakten van het probleem de zogenaamde oplossing: er werden opvangcentra voor olifanten opgericht. De mishandelde en uitgebuite olifanten werden en worden opgevangen in de opvangcentra en aan de westerse toerist werd en wordt nog steeds verteld dat de olifanten ‘gered’ zijn en eindelijk na alle ontberingen nu een mooi leven hebben. Ze terug naar de jungle laten gaan zou hun dood betekenen – en dat zou ook best echt heel waar kunnen zijn -, dus in de opvangcentra hebben de olifanten het goed. Ze worden er goed verzorgd. Door mensen.
Een mens zou helemaal niet moeten bepalen wat goed is voor een olifant
Maar wat gebeurt er vervolgens? De toerist gelooft dat de opvangcentra daadwerkelijk een plek zijn voor beschadigde olifanten. En ook al zal het waar zijn dat de olifanten er goed behandeld worden (volgens menselijke maatstaven dan, want wat is goed? Een mens zou dat natuurlijk helemaal niet moeten bepalen voor een olifant) en er zullen heus daadwerkelijk beschadigde olifanten in de opvangcentra ‘wonen’. Maar! Echt niet alle olifanten in de opvang zijn geredde olifanten. Er worden nog steeds olifanten uit het wild geplukt en ook al worden ze niet meer gebruikt voor het vertier van weleer, ze worden nu rechtstreeks naar de opvangcentra gebracht.
En de westerse toerist maar denken dat ie iets goeds doet door een dagje mee te helpen in een opvangcentrum voor Thaise olifanten, zoals ik dat dacht toen ik een dagje ging helpen in een opvangcentrum in de buurt van Chiang Mai. Maar het probleem is niet opgelost, het probleem is alleen verschoven. De olifant wordt misschien niet meer zo mishandeld als voorheen (of misschien ook wel, want who knows?), maar hij wordt wel uit zijn eigen omgeving gehaald door mensen voor mensen. Het probleem omtrent olifanten Thailand bestaat dus nog steeds en daarom moeten we als toerist er niet meer aan meedoen!
Olifanten Thailand verzorgen
Toegegeven: ik vond het een geweldige en zelfs magische ervaring om een dag met olifanten Thailand door te brengen. Ik was samen met een vriendin, we kregen een olifant toegewezen en we mochten de hele dag met haar optrekken. Ja, we hebben bovenop haar gezeten en dat was allerminst oké. We hielden onszelf voor dat zolang er geen gebruik werd gemaakt van een zitje op de rug, het allemaal wel mee zou vallen. Want zo’n zitje, dat was pas écht schadelijk voor het dier. Wij zaten gewoon op haar rug, gewoon rechtstreeks, hoe erg kon dat nou zijn?
Ik had er al veel over gelezen en toch deed ik het. Het was onderdeel van het dagje meelopen in de opvang en zo ging het gewoon. Ook heb ik haar gewassen en hebben we samen gebadderd in een meertje aan de rand van het opvangcentrum en ook al voelde het geweldig en was het een fantastische ervaring om met ze te interacten en ben ik echt over mijn angst heen gekomen (want ze zijn zo groot en ik ben een mietje met dieren), het voelde ergens toch niet helemaal goed.
De olifanten waren geketend en de dag dat wij er waren stonden ze volledig in dienst van ons. Mijn hart ging letterlijk voor ze open en juist daarom zal ik het nooit meer doen. Olifanten horen niet in een opvangcentrum. Een opvangcentrum bestaat alleen maar omdat wij (toeristen) de olifanten hebben gebruikt voor ons eigen vertier en de locals daar brood in zagen. De intentie om de olifanten vervolgens uit hun lijden te verlossen en ze op te vangen is prachtig, maar niemand weet hoeveel olifanten in de opvangcentra daadwerkelijk mishandeld zijn.
Stop met olifantentoerisme
Olifanten zijn prachtige dieren, maar echt en de mens heeft in principe helemaal niets over ze te zeggen. De enige manier waarop we respectvol met ze om kunnen gaan is door ze te laten. Wij horen niet op hun ruggen te zitten en we horen ze ook niet op te vangen in opvangcentra. Olifanten kunnen zichzelf heel goed wassen, daar hebben ze onze hulp niet bij nodig, ook al is het nog zo leuk om dat een keer mee te maken. Laat ze met rust, deze prachtige olifanten Thailand.
Zolang wij (de westerse toerist) de opvangcentra bezoeken, blijven zij (de Thai) olifanten opvangen. En zolang er mishandelde olifanten nodig zijn voor de opvangcentra, blijven zij de olifanten mishandelen. Om nog maar te zwijgen van de olifanten die nooit mishandeld zijn en tóch in de opvangcentra zitten. Stop met olifantentoerisme en laat olifanten Thailand weer gewoon olifant zijn. Want ze zijn zo mooi en prachtig en dat moeten ze vooral blijven. 
Meer over olifanten Thailand
- Olifanten komen voor in Azië en Afrika. De Aziatische olifant is veel kleiner dan zijn Afrikaanse broer. Niet alleen qua omvang, maar ook qua gewicht en bijvoorbeeld de grootte van zijn oren. Ook is de slurf anders;
- Olifanten zijn in Thailand heilige dieren. Toch raar als je je bedenkt dat ze zoveel mishandeld worden;
- De Afrikaanse olifant is het grootste landdier ter wereld;
- Olifanten kunnen heel oud kunnen worden. De Aziatische olifant wordt wel 60 jaar oud!
- Je kan hier een petitie tekenen tegen mishandeling van niet alleen Thaise olifanten, maar van alle dieren wereldwijd. Meteen doen!
Meer Azië? Lees ook:
